Προφανώς στους ανώτατους δικαστές στην του Αρείου Πάγου επικράτησε η “λογική”, “τι να κάνουμε αυτά συμβαίνουν”, όπως απάντησαν στην χαροκαμένη μάνα Μαρία Καρυστιανού, όταν πληροφορήθηκαν το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Documento που κυκλοφόρησε σαν σήμερα πριν 6 χρόνια, στις 3 Φλεβάρη του 2018.

Απ’ το δημοσίευμα του εντύπου πληροφορούμαστε ότι «Βαλίτσες με μίζες σε 5 πρώην υπουργούς. Συγκλονιστικές καταθέσεις προστατευόμενων μαρτύρων για τη διαδρομή του μαύρου χρήματος σε πολιτικά πρόσωπα. Με ποιους τρόπους εξυπηρετούσαν τα ταμεία της φαρμακευτικής πολυεθνικής. Δικογραφία στη Βουλή με φόντο Ειδικό Δικαστήριο».

Το ίδιο χρονικό διάστημα η συντηρητική εφημερίδα “Εστία” μας γράφει ότι υπάρχει συγκεκριμένη η πληροφορία η οποία “διακινείται από εγκυρότατες πηγές” και αναφέρει ότι εντοπίστηκε “μυστικός λογαριασμός πρώην υπουργού”, σε Ελβετική τράπεζα, στον οποίον “κατέληξαν χρήματα από τον τροφοδότη λογαριασμός της Novartis”.

Συνήθως κάποια δημοσιεύματα ή δημοσιογραφικές πληροφορίες που κυκλοφορούν και προαναγγέλλουν «συγκλονιστικές αποκαλύψεις», στην πορεία αποδεικνύονται φωτοβολίδες ή όπως λέει και η λαϊκή ρήση «πολύ λάδι και τηγανίτα τίποτα». Ετσι ακριβώς συνέβη και με το τεράστιο σκάνδαλο της Novartis. Η αστική δικαιοσύνη παρέδωσε πεντακαθαρίδηδες στην ελληνική κοινωνία όσους εμπλέκονται σ’ αυτή την λαμογιά και … πάνε για φρέσκα.

Να ολοκληρώσουμε την ανάρτησή μας με κάποιες πάγιες απόψεις μας: Σήψη. διαφθορά και καπιταλισμός είναι έννοιες συνώνυμες. Αν συμβεί ελάχιστες φορές να την πληρώσουν κάποια γραβατωμένα μεγαλολαμόγια, αυτό είτε θα οφείλεται σε διαμάχη στο εσωτερικό της ίδιας της παρασιτικής κομπραδόρικης κλίκας, είτε σε εποχές πολιτικής κρίσης, θα είναι αποτέλεσμα σκοπιμότητας. Να καλλιεργήσει δηλαδή το πολιτικό σύστημα την μαζική αυταπάτη ότι διαθέτει μηχανισμούς αυτοκάθαρσης.

από://vathikokkino.gr