Ο αλιευτικός τομέας της ΕΕ πρέπει να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά του και να προστατευτεί από τον αθέμιτο ανταγωνισμό από τρίτες χώρες, συνιστά έκθεση που παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Τετάρτη (20 Μαρτίου).

Σύμφωνα με τη μελέτη που συζητήθηκε από τους ευρωβουλευτές, η ΕΕ εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από τις εισαγωγές προϊόντων θαλασσινών και ο κλάδος της αλιείας υποφέρει από έλλειψη ανταγωνιστικότητας.

Το μπλοκ «πρέπει να προσφέρει νέες ευκαιρίες στον τομέα και να εγγυηθεί ίσους όρους ανταγωνισμού εντός της ΕΕ και με τρίτες χώρες», είπε στους ευρωβουλευτές ο Στυλιανός Μιτωλίδης, εκπρόσωπος της ΓΔ MARE της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Κατά την άποψή του, η ανταγωνιστικότητα του κλάδου αποτελεί εγγύηση της επισιτιστικής κυριαρχίας και ασφάλειας της ΕΕ.

Παράνομο ψάρεμα

Τα τελευταία χρόνια, η απώλεια αλιευτικών χώρων ως αποτέλεσμα του Brexit μείωσε την ευρωπαϊκή παραγωγή, ενώ ο ανταγωνισμός από τρίτες χώρες υπονόμευσε την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, εξήγησαν οι ερευνητές.

Η παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία (IUU), καθώς και οι υψηλές επιδοτήσεις στον κλάδο και το χαμηλό κόστος εργασίας σε τρίτες χώρες, δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό για τους ευρωπαίους παραγωγούς, πρόσθεσαν οι ειδικοί.

Επιπλέον, «τα στοιχεία τείνουν να δείχνουν ότι τα εισαγόμενα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας δεν πληρούν τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας», τόνισε ο Martin Aranda από το Πανεπιστήμιο της Κορούνια στην Ισπανία, ένας από τους συγγραφείς της έρευνας.

Κατά την άποψή του, αυτό θέτει σε κίνδυνο τον θεμιτό και ισορροπημένο ανταγωνισμό μεταξύ των παραγόντων της αγοράς.

Ταυτόχρονα, πρόσθεσε ο Aranda, η ΕΕ αυξάνει τους περιορισμούς στην πρόσβαση του αλιευτικού στόλου στους πόρους και στη χρήση του θαλάσσιου χώρου για εκμεταλλεύσεις υδατοκαλλιέργειας, καθιστώντας δύσκολη την απόκτηση αδειών, γεγονός που περιορίζει την παραγωγή προϊόντων θαλασσινών.

Οι ειδικοί ανέφεραν επίσης το «αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο» της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς (ΚΟΑ), το οποίο εγγυάται υψηλά πρότυπα ποιότητας, υγιεινής και επισήμανσης.

Ως αποτέλεσμα, η ΕΕ εισάγει όλο και περισσότερα θαλασσινά.

«Προς το παρόν, η ΕΕ καλύπτει μόνο το 38% των καταναλωτικών αναγκών της σε αλιευτικά προϊόντα», επεσήμανε ο Άραντ.