Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 21 Απρ 2022
Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων: ηγεμόνας δεσποτικός και απολυταρχικός, αλλά και λάτρης των γραμμάτων και των τεχνών
Κλίκ για μεγέθυνση

 





 

Ο Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων (Cosimo I de’ Medici‎, 12 Ιουνίου 1519 – 21 Απριλίου 1574) ήταν ο δεύτερος Δούκας της Φλωρεντίας και, στη συνέχεια, ο πρώτος Μέγας Δούκας της Τοσκάνης. Γεννήθηκε στην Φλωρεντία και ήταν ο γιος του διάσημου στρατιωτικού Τζοβάνι των Μεδίκων, του επιλεγόμενου «νταλε Μπάντε Νέρε», και της Μαρίας Σαλβιάτι.

Με τη δολοφονία του δούκα Αλεξάνδρου των Μεδίκων (1537) δεν υπήρχε κανένας αρσενικός γόνος της οικογένειας από τον πρώτο κλάδο της δυναστείας. Τότε θυμήθηκαν τον ξεχασμένο δεύτερο κλάδο, του οποίου εκπρόσωπος τότε ήταν ο μόλις 17χρονος Κοσμάς. Παρόλο που δε ζούσε στη Φλωρεντία, τον ευνόησαν γιατί πίστευαν ότι λόγω του νεαρού της ηλικίας του θα μπορούσε εύκολα να γίνει “πιόνι”. Σύντομα όμως τους διέψευσε, γιατί αποδείχθηκε υπερβολικά ισχυρογνώμων και φιλόδοξος.
 
Απέρριψε αμέσως την πρόταση να δώσει επιπλέον εξουσίες στο συμβούλιο των 48. Τον Ιούλιο του 1537, οι εξόριστοι βάδιζαν κατά της Τοσκάνης υπό την αρχηγία του Μπερνάρντο Σαλβιάτι και του Πιέρο Στρότσι. Όταν ο Κοσμάς άκουσε ότι πλησιάζουν, έστειλε τον καλύτερο στρατηγό του, Αλεσσάντρο Βιτέλλι, να αντιμετωπίσει τον εχθρό. Αφού τους κατανίκησε, κυρίευσε και το φρούριο που ο Στρότσι και οι άντρες του είχαν καταφύγει να σωθούν. Έπεσε αμέσως και οι συλληφθέντες αιχμάλωτοι αποκεφαλίσθηκαν, ενώ το σώμα του αρχηγού Στρότσι βρέθηκε με ένα αιματοβαμμένο μαχαίρι δίπλα του.
 
Τον Ιούνιο του 1537 αναγνωρίστηκε από τον αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄ αρχηγός του Φλωρεντινού κράτους, σε αντάλλαγμα πολεμικών υπηρεσιών που του είχε προσφέρει με τη Γαλλία. Επανέφερε έτσι την δύναμη των Μεδίκων, που βασίλεψαν στην Φλωρεντία ως τον Τζαν Γκαστόνε των Μεδίκων (1671 – 1737). Κατέλαβε τη Σιένα με τη στρατιωτική υποστήριξη του αυτοκράτορα. Η πόλη αντιστάθηκε μετά από 15μηνη πολιορκία (1554 – 1555) και έπεσε οπότε και ο πληθυσμός της μειώθηκε από τις 40.000 στις 8.000. Φρόντισε ιδιαίτερα για τη ναυτική παρουσία της Τοσκάνης, ιδρύοντας το Τάγμα του Αγίου Στεφάνου που πολέμησε τους Οθωμανούς και άσκησε πειρατεία στη Μεσόγειο. Το 1569 ανακήρυξε το μεγάλο δουκάτο της Τοσκάνης.

Αυταρχική διακυβέρνηση

Ήταν ηγεμόνας δεσποτικός και απολυταρχικός. Παρά όμως την αυταρχικότητα και τους βαρείς φόρους που επέβαλλε, ήταν λάτρης των γραμμάτων και των τεχνών. Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571) και ο Φλωρεντινός στόλος που πήρε μέρος σε αυτή ενέπνευσαν τον καλύτερο ζωγραφικό του πίνακα. Έχτισε πάρα πολλές κατασκευές, περισσότερο για να εξασφαλίσει την άμυνα του κράτους του από τους εχθρούς. Ήταν και λάτρης της αλχημείας, τέχνη που κληρονόμησε από τη γιαγιά του Κατερίνα Σφόρτσα. Ο αυτοκράτορας Κάρολος Ε΄ τον βοήθησε να ανεξαρτητοποιηθεί εντελώς και να απαλλαγεί το κράτος του από οποιαδήποτε Ισπανική επιρροή. Ταυτόχρονα φρόντιζε να εξουδετερώνει όλες τις εναντίον του συνωμοσίες πριν δημιουργηθούν, οργανώνοντας τη δολοφονία των ύποπτων γι’ αυτό. Ένας από αυτούς ήταν ο Λορεντσίνο (1548), ο τελευταίος Μέδικος διεκδικητής της Φλωρεντίας. Τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του συντετριμμένος από το θάνατο δύο από τους γιους του από ελονοσία, παρέδωσε την εξουσία στο γιο του Φραγκίσκο και αποσύρθηκε στη βίλα του Καστέλο.

Κληρονόμοι

Με τον 1ο του γάμο με την Ελεονώρα του Τολέδο (1519 – 1562) παιδιά του ήταν :

  • Μαρία 1540-1557, απεβίωσε 17 ετών.
  • Φραγκίσκος Α΄ 1541-1587, μεγάλος δούκας της Τοσκάνης.
  • Ισαβέλλα 1542 – 1576, παντρεύτηκε τον Πάολο Τζορντάνο Α΄ Ορσίνι δούκα του Μπατσάνο.
  • Τζοβάνι 1543 – 1562, καρδινάλιος, επίσκοπος της Πίζας.
  • Λουκρητία 1545-1561, παντρεύτηκε τον Αλφόνσο Β΄ των Έστε δούκας της Φερράρα.
  • Γκαρτσία 1547-1562, γιος που απεβίωσε 15 ετών.
  • Φερδινάνδος Α΄ 1549 – 1609, μεγάλος δούκας της Τοσκάνης.
  • Πιέτρο 1554 – 1604.

Το 1562 απεβίωσε η Ελεονόρα και με την ερωμένη του Ελεονόρα ντέλι Αλμπίτσι έκανε ένα γιο:

Με τον 2ο γάμο του (1570) με την Καμίλλα Μαρτέλλι παιδιά του ήταν :

 
© Copyright 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου