Ο Πόπλιος Σεπτίμιος Αντωνίνος Γέτα (Publius Septimius Geta Augustus, 7 Μαρτίου 189 – 1 Φεβρουαρίου 212), γνωστός ως Γέτας, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας που κυβέρνησε μαζί με τον πατέρα του, Σεπτίμιο Σεβήρο, και τον μεγαλύτερο αδελφό του, Καρακάλλα, από το 209, όταν ονομάστηκε Αύγουστος όπως και ο αδελφός του, ο οποίος κατείχε τον τίτλο από το 198. Κυβέρνησε έως το θάνατό του, όταν δολοφονήθηκε κατόπιν διαταγής του Καρακάλλα.
Ο Γέτας ήταν ο μικρότερος γιος του Σεπτίμιου Σεβήρου από την δεύτερη γυναίκα του, την Ιουλία Δόμνα. Γεννήθηκε στη Ρώμη την εποχή που ο πατέρας του ήταν ακόμα τοπικός κυβερνήτης στη υπηρεσία του τότε Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κόμμοδου.
Ο Γέτας μεγάλωσε πολύ κοντά στον μεγαλύτερο αδερφό του και διάδοχο του θρόνου Λούσιο (αργότερα γνωστού ως Καρακάλλα). Ίσως γι’ αυτό, η σχέση τους ήταν δύσκολη από τα παιδικά τους χρόνια, και η μητέρα τους αναγκάζονταν συχνά να μεσολαβεί στις διαμάχες των παιδιών της. Προκειμένου να τον καθησυχάσει, ο Σεπτίμιος Σεβήρος έδωσε στον Γέτα τον τίτλο του Αυγούστου το 209, στην ηλικία των 20 ετών.
Κατά τη διάρκεια των εκστρατειών έναντι των Βρετανών στις αρχές του 3ου αιώνα, η προπαγάνδα του ρωμαϊκού παλατιού παρουσίαζε την αυτοκρατορική οικογένεια ως ευτυχισμένη και σταθερά υπεύθυνη για τις τύχες του λαού. Ο Καρακάλλας ήταν δεύτερος τη τάξει πίσω από τον πατέρα του, η Ιουλία Δόμνα θεωρούνταν μια έμπιστη σύμβουλος και ο Γέτας κατείχε σημαντικές διοικητικές και γραφειοκρατικές εξουσίες. Στην πραγματικότητα, η αντιπάθεια και αντιπαλότητα μεταξύ των δυο αδερφών δεν αμβλύνθηκε ποτέ.
Όταν ο Σεπτίμιος Σεβήρος πέθανε στην πόλη Εμποράκουμ (σημερινό Γιόρκ της Αγγλίας) το 211, ο Καρακάλλας και ο Γέτας ανακηρύχτηκαν συναυτοκράτορες και επέστρεψαν στη Ρώμη. Παρ΄όλα αυτά, η μοιρασιά του θρόνου δεν ήταν επιτυχής: τα δυο αδέρφια συγκρούονταν για κάθε απόφαση που έπρεπε να λάβουν, από νομικά ζητήματα μέχρι το διορισμό διοικητικών προσώπων στην κυβέρνηση. Μέχρι το τέλος του χρόνου, η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο.
Η κεφαλή του νεαρού Γέτα στο μουσείο Glyptothek του Μονάχου
Ο Καρακάλλας προσπάθησε να δολοφονήσει τον Γέτα κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων των Σατουρνάλιων χωρίς επιτυχία. Το Δεκέμβριο, βρίσκοντας ως πρόφαση μια συνάντηση που θα είχαν στο δωμάτιο της μητέρας τους, ο Καρακάλλας πέτυχε το θάνατο του Γέτα στα χέρια της μάνας του, από τους εκατόνταρχους.
Μετά τη εκκαθάριση του Γέτα, ο Καρακάλλας καταδίκασε τη μνήμη του (“damnatio memoriae”) και διέταξε την απομάκρυνση του ονόματος του νεκρού αδερφού του από όλες τις δημόσιες επιγραφές. Ο νέος, μοναδικός ηγεμόνας βρήκε επίσης την αφορμή να ξεμπερδέψει με τους πολιτικούς του αντιπάλους μια για πάντα, καταγγέλοντάς τους ως συνωμότες του Γέτα. Σύμφωνα με τον ιστορικό Δίωνα Κάσσιο, οι εκκαθαρίσεις του Καρακάλα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στοίχισαν τη ζωή σε 20.000 άντρες και γυναίκες.