Λίστα αντικειμένων
Ο Κάρολος Δ΄ (Karel IV., 14 Μαΐου 1316 – 29 Νοεμβρίου 1378), γεννημένος ως Βεγκέσλαος[1], ήταν βασιλιάς της Βοημίας και ο πρώτος βασιλιάς της Βοημίας που έγινε επίσης αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας[2]. Ήταν μέλος του Οίκου του Λουξεμβούργου από την πλευρά του πατέρα του και του Οίκου των Πρεμυσλιδών από την πλευρά της μητέρας του, γεγονός το οποίο τόνιζε επειδή τον έκανε να έχει δύο αγίους ως άμεσα προγόνους.
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και κληρονόμος του βασιλιά Ιωάννη της Βοημίας, ο οποίος έχασε τη ζωή του στη μάχη του Κρεσί στις 26 Αυγούστου του 1346. Η μητέρα του, Ελισάβετ της Βοημίας, ήταν αδελφή του βασιλιά Βεγκέσλαου Γ', του τελευταίου από τους άρρενες βασιλείς της Βοημίας από τον Οίκο των Πρεμυσλιδών. Ο Κάρολος κληρονόμησε την Κομητεία του Λουξεμβούργου από τον πατέρα του και εξελέγη βασιλιάς του βασιλείου της Βοημίας. Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1347, ο Κάρολος στέφθηκε βασιλιάς της Βοημίας.
Βιογραφικά στοιχεία
Τα παιδικά του χρόνια ο Κάρολος τα πέρασε στο κάστρο Κρίβοκλατ. Το 1334, η πρώτη γυναίκα του, Λευκή του Βαλουά, γέννησε στο κάστρο την κόρη τους, Μαργαρίτα. Για να διασκεδάσει τη βασίλισσα και τους νεαρούς πρίγκιπες, ο Κάρολος ζήτησε από τους χωρικούς να πιάσουν αηδόνια και να τα ελευθερώσουν σε μια δασώδη περιοχή κάτω από το κάστρο. Σήμερα, μπορεί ο επισκέπτης του κάστρου να διασχίσει το "μονοπάτι των Αηδονιών".
Ο Κάρολος κληρονόμησε την Κομητεία του Λουξεμβούργου και το Βασίλειο της Βοημίας από τον πατέρα του. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1347, ο Κάρολος στέφθηκε βασιλιάς της Βοημίας.[3]
Στις 11 Ιουλίου 1346 οι Πρίγκηπες-Εκλέκτορες τον εξέλεξαν βασιλιά των Ρωμαίων (rex Romanorum), αντί του Λουδοβίκου Δ΄. Ο Κάρολος στέφθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1346 στη Βόννη. Μετά τον θάνατο του αντιπάλου του, επανεξελέγη στις 17 Ιουνίου 1349 και στέφθηκε ξανά βασιλιάς των Ρωμαίων στις 25 Ιουλίου του ιδίου έτους. Στις 6 Ιανουαρίου 1355 στέφθηκε βασιλιάς της Ιταλίας και στις 5 Απριλίου έγινε αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η στέψη του ως βασιλιάς της Βουργουνδίας καθυστέρησε μέχρι τις 4 Ιουνίου του 1365, οπότε και έγινε ο προσωπικός ηγεμόνας όλων των βασιλείων της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Βασιλεία
Η περίοδος κατά την οποία βασίλευε ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Κάρολος Δ΄, ήταν η χρυσή εποχή της Πράγας. Με την υποστήριξη αυτού του σοφού και μορφωμένου βασιλιά ανοικοδομήθηκε το κάστρο της πόλης και ανεγέρθηκαν πολλά νέα ιδρύματα, όπως το Πανεπιστήμιο του Καρόλου, το πρώτο πανεπιστήμιο της Κεντρικής Ευρώπης, ενώ κορυφώθηκε και η ανέγερση θρησκευτικών κτηρίων. Το 1340, ο Κάρολος Δ΄ ξαναέχτισε το παλάτι και το 1344 θεμελίωσε τον γοτθικό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βίτου, του σημαντικότερου οροθέσιου της Πράγας. Το 1347, ο Κάρολος Δ΄ ίδρυσε την εκκλησία της Παναγίας του Χιονιού για να γιορτάσει τη στέψη του και την ίδια χρονιά ίδρυσε το μοναστήρι Να Σλόβανεχ. Την επόμενη χρονιά (1348) ίδρυσε τη Νέα Πόλη της Πράγας (Νόβε Μέστο), όπου στο κέντρο της αγοράς έχτισε έναν ξύλινο πύργο, στον οποίο, μία φορά το χρόνο, εκτείθονταν τα κοσμήματα του Στέμματος. Το 1351, ίδρυσε την εκκλησία του Αγίου Στεφάνου στην Πράγα, ως ενοριακή εκκλησία της άνω Νέας Πόλης. Το 1354, ίδρυσε ένα μοναστήρι στη θέση της σημερινής εκκλησίας της Αγίας Αικατερίνης στην Πράγα, ως ενθύμιο για τη νίκη του στη Μάχη του Σαν Φελίτσε στην Ιταλία (1332) ενώ το 1357 ξεκίνησε υπό την αιγίδα του η κατασκευή της γέφυρας του Καρόλου. Το 1360-1362, κατόπιν διαταγής του κατασκευάστηκαν τα οχυρωματικά έργα γύρω από το νότιο άκρο του Μικρού Μέρους, γνωστά ως Τείχος του Λιμού (Χλάντοβα Ζεντ). Σύμφωνα με την ιστορία, ο Κάρολος διέταξε να κατασκευαστεί το τείχος με σκοπό να προσφέρει δουλειά στους φτωχούς κατοίκους σε μία περίοδο λιμού. Ο Κάρολος Δ΄ ίδρυσε επίσης το κάστρο Κάρλσταϊν, 25 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Πράγας, το οποίο εξυπηρετούσε τρεις σκοπούς: ήταν εξοχική κατοικία, θησαυροφυλάκιο για τα κοσμήματα του Στέμματος και σύμβολο του θεϊκού δικαιώματος του Καρόλου να κυβερνά την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Επιπλέον, ο Κάρολος Δ΄ ίδρυσε την πόλη Κάρλοβι Βάρι. Σύμφωνα με το θρύλο, ανακάλυψε μία από τις ιαματικές πηγές που θα έκαναν διάσημη την πόλη, όταν ένα από τα λαγωνικά του έπεσε σε αυτήν.
Τόπος ταφής
Ο Κάρολος Δ΄ απεβίωσε στην Πράγα στις 29 Νοεμβρίου του 1378. Ο βασιλικός τάφος του βρίσκεται σε κρύπτη του καθεδρικού του Αγίου Βίτου στην Πράγα.
Μνημεία
Στο κέντρο της πλατείας των Ιπποτών του Σταυρού, βρίσκεται το μπρούντζινο, νεογοτθικό άγαλμα του Καρόλου Δ΄. Η μορφή του περιλαμβάνεται και στα γλυπτά του Πύργου της γέφυρας του Καρόλου. Για τον Κάρολο Δ΄ έχτισε ο Πέτερ Πάρλερ το παρεκκλήσιο των Αγίων Πάντων στο βασιλικό ανάκτορο.
Οικογένεια
Παντρεύτηκε πρώτα τη Λευκή του Βαλουά, κόρη του Καρόλου κόμη του Βαλουά και είχε τέκνα;
- Μαργαρίτα 1335-1349, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Α΄ των Καπετιδών-Ανζού βασιλιά της Ουγγαρίας.
- Αικατερίνη 1342-1395, παντρεύτηκε πρώτα τον Ροδόλφο Δ΄ των Αψβούργων δούκα της Αυστρίας και μετά τον Όθωνα Ε΄ της Βαυαρίας.
Το 1348 απεβίωσε η Λευκή και ο Κάρολος Δ΄ έκανε 2ο γάμο, με την Άννα των Βίττελσμπαχ, κόρη του Ροδόλφου Β΄ παλατινού κόμη (δούκα) του Ρήνου.
Το 1353 απεβίωσε η Άννα των Βίττελσμπαχ και ο Κάρολος Δ΄ νυμφεύτηκε για 3η φορά, με την Άννα των Πιαστ-Σιλεσίας, κόρη του Ερρίκου Β΄ δούκα της Σβιντνίτσα και είχε τέκνα:
- Ελισάβετ 1358-1373, παντρεύτηκε τον Αλβέρτο Γ΄ των Αψβούργων δούκα της Αυστρίας.
- Βεγκέσλαος Δ΄ 1361-1419, βασιλιάς της Βοημίας & της Γερμανίας, εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου, δούκας του Λουξεμβούργου.
Το 1362 απεβίωσε η Άννα των Πιάστ και ο Κάρολος Δ΄ έκανε 4ο γάμο, με την Ελισάβετ της Πομερανίας, κόρη του Μπόγκισλαβ Ε΄ δούκα της Πομερανίας-Στολπ και είχε τέκνα:
- Άννα 1366-1394, παντρεύτηκε τον Ριχάρδο Β΄ της Αγγλίας.
- Σιγισμούνδος 1368-1437, βασιλιάς της Βοημίας, Ουγγαρίας & Γερμανίας.
- Ιωάννης 1370-1396, δούκας του Γκέρλιτς (στην Άνω Σαξονία).
- Μαργαρίτα 1373-1410, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Γ΄ των Χοεντσόλερν μπουργκράβο της Νυρεμβέργης.
Πρόγονοι
Παραπομπές
- Mikulas Teich (1998). Bohemia in History. Cambridge University Press. σελ. 60. ISBN 0-521-43155-7.
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Charles IV. (Roman Emperor)» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
- Balázs Nagy & Frank Schaer, επιμ.. (2001), Charles IV (autobiography), Autobiography of Emperor Charles IV; And, His Legend of St. Wenceslas: Karoli IV Imperatoris Romanorum Vita Ab Eo Ipso Conscripta; Et, Hystoria Nova de Sancto Wenceslao Martyre, Central European University Press, ISBN 978-963-9116-32-0 books.google.com
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Charles IV, Holy Roman Emperor στο Wikimedia Commons
|
||||||||||
.svg)
.svg)
|