Loading...

Κατηγορίες

Πέμπτη 22 Δεκ 2022
Μειώθηκαν οι γυναικοκτονίες στην Αλβανία το 2022, αλλά παραμένουν σε υψηλά επίπεδα
Κλίκ για μεγέθυνση












Από Alice Taylor
Μεταφρασμένο από Σπύρος Σιδέρης

Στην Αλβανία κατά τη διάρκεια του 2022, περίπου έξι γυναίκες δολοφονήθηκαν από νυν ή πρώην σύντροφο, 4.000 περισσότερες κατήγγειλαν ενδοοικογενειακή βία εναντίον τους και ζητήθηκαν περίπου 150 εντολές προστασίας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μείωση σε σχέση με το 2021, αλλά εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχία.

Πάνω από το 53% των Αλβανών γυναικών θα υποστούν τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους τουλάχιστον μία μορφή ενδοοικογενειακής βίας, ενώ οι γυναικοκτονίες αυξήθηκαν κατά 13% το 2021 και περισσότεροι από τους μισούς Αλβανούς που συμμετείχαν σε έρευνα του ΟΗΕ το 2019 πίστευαν ότι οι γυναίκες «πρέπει να ανέχονται κάποια βία για να κρατήσουν την οικογένειά της ενωμένη».

Η Μαμάνι, ψυχολόγος εγγεγραμμένη στο Τάγμα Ψυχολόγων, δήλωσε στο VOA ότι οι γυναίκες με οικονομικές δυσκολίες διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο βίας.

«Οι οικογένειες με οικονομικά προβλήματα έχουν περισσότερες περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών. Η κεντρική κυβέρνηση, η τοπική αυτοδιοίκηση και οι ενώσεις πρέπει να υψώσουν τη φωνή τους, ευαισθητοποιώντας το θύμα. Το πρώτο είναι να καταγγείλουμε τη βία, να κάνουμε το άτομο που ασκεί βία να συνειδητοποιήσει ότι διαπράττει ποινικό αδίκημα», είπε.

Περίπου 20 γυναίκες δολοφονήθηκαν το 2021, μια αύξηση 13% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, με το ένα τρίτο όλων των δολοφονιών στη χώρα να αφορούν κορίτσια ή γυναίκες στα χέρια του συντρόφου τους, του πρώην συντρόφου τους ή ενός μέλους της οικογένειάς τους.

Εκτός από το ανησυχητικό ποσοστό δολοφονιών, πρόσφατη έρευνα της UN Women διαπίστωσε ότι το ένα τρίτο των Αλβανών γυναικών αισθάνονται ανασφαλείς στα ίδια τους τα σπίτια λόγω της ενδοοικογενειακής βίας. Περίπου το 53% δήλωσε ότι έχει βιώσει βία και το 80% δήλωσε ότι πιστεύει ότι ο κίνδυνος έχει αυξηθεί από την έναρξη της πανδημίας.

Εν τω μεταξύ, η συντριπτική πλειονότητα των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας παραμένουν αδήλωτα λόγω του φόβου του θύματος για αντίποινα ή της έλλειψης εμπιστοσύνης στις αστυνομικές αρχές. Η ενδοοικογενειακή βία είναι επίσης ένας από τους λόγους που οδηγούν σε πολλές αιτήσεις ασύλου στην ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο από γυναίκες που διαφεύγουν από βίαιους συντρόφους.

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με ένα όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία (GREVIO), η αλβανική νομοθεσία πρέπει να κλείσει ορισμένους από τους βρόχους όταν πρόκειται για θύματα ενδοοικογενειακής βίας σε μάχες επιμέλειας.

Η τρίτη έκθεση του οργανισμού από την ίδρυσή του επικεντρώθηκε σε θέματα που αφορούν το δίκαιο της επιμέλειας, τα δικαιώματα επίσκεψης και την ενδοοικογενειακή βία, διαπιστώνοντας ότι πολλές χώρες δεν διαθέτουν επαρκή προστασία για τα παιδιά και τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας που επιδιώκουν να εγκαταλείψουν τους θύτες τους.

«Οι γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας που εγκαταλείπουν τους θύτες τους έρχονται συχνά αντιμέτωπες με απειλές για βλάβη των παιδιών τους… και ένα ανησυχητικό ποσοστό ανθρωποκτονιών τόσο γυναικών όσο και παιδιών θυμάτων… αναφέρεται τακτικά στα μέσα ενημέρωσης σε όλη την Ευρώπη», σημειώνεται στην έκθεση.

Η έκθεση GREVIO υπογραμμίζει επίσης ότι οι περισσότερες χώρες μέλη δεν παρέχουν φροντίδα και προστασία ανάλογα με την ηλικία ή δεν περιλαμβάνουν διατάξεις που να λαμβάνουν υπόψη τα στοιχεία της ενδοοικογενειακής βίας κατά την ανάθεση της επιμέλειας ή των δικαιωμάτων επίσκεψης.

«Στην Αλβανία, το Βέλγιο, την Ιταλία, το Μονακό, την Πολωνία, τον Άγιο Μαρίνο και τη Σλοβενία, η GREVIO δεν διαπίστωσε καμία ρητή αναφορά στην ενδοοικογενειακή βία ως νομικό κριτήριο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την επιμέλεια ή/και τα δικαιώματα επίσκεψης», σύμφωνα με την έκθεση.

Η έκθεση σημειώνει επίσης ότι «τα κράτη τείνουν να δίνουν προτεραιότητα στη διατήρηση της επικοινωνίας με τους δύο γονείς με κάθε κόστος, ανεξάρτητα από τη καταγεγραμμένη βία».

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η υπεράσπιση της γονικής αποξένωσης χρησιμοποιείται για να «υπονομεύσει τις απόψεις των παιδιών-θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας που φοβούνται την επαφή με τους δράστες ενδοοικογενειακής βίας, παρά τους προφανείς κινδύνους τόσο για τα ενήλικα όσο και για τα παιδιά-θύματα».

πηγη: https://www.euractiv.gr

 
Copyright © 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου