Οι σωστοί οι φίλοι και οι σύντροφοι φαίνονται κυρίως στα δύσκολα και ο Δημήτρης Καμπουράκης δεν θα μπορούσε να μην σταθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη σε αυτή τη σκληρή συγκυρία για την κυβέρνηση.
Ως έμπειρος δημοσιογράφος ο Καμπουράκης κατάλαβε πως η κυβέρνηση πιέζεται πολιτικά το τελευταίο διάστημα και χωρίς να χάσει χρόνο έγραψε στο Liberal ένα άρθρο που θα μας συντροφεύει για καιρό.
Για την ακρίβεια ο Δημήτρης Καμπουράκης θέτει το εξής αφοπλιστικό ερώτημα: «Έστω πως διώχνουν τον Κυριάκο. Να έρθει ποιος;». Ο δημοσιογράφος σας θέτει ένα πολύ απλό ερώτημα, τόσο απλό και κρυστάλλινο όσο και η πολιτική του θέση.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι αυτός ακριβώς είναι ο τίτλος του άρθρου του, στη συνέχεια του οποίου ξεδιπλώνει το γνωστό πολιτικό δίλημμα… Μητσοτάκης ή χάος; Λόγω των ημερών θα μπορούσε να γίνει και Μητσοτάκης ή θάνατος.
Στο άρθρο του ο δημοσιογράφος πέρα από το πόσο απαραίτητος είναι ο Μητσοτάκης, επιτίθεται στην αντιπολίτευση και ιδιαίτερα στον Στέφανο Κασσελάκη ενώ αφήνει αιχμές – πλήρως εναρμονισμένος με την γραμμή Μαξίμου για την μονταζιέρα και για αποσταθεροποίηση – και για τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
«Η ΝΔ αυτή τη στιγμή, ακόμα και στα κατώτερα της ξεπερνά αθροιστικά τα ποσοστά του Πασόκ και του Σύριζα μαζί. Και ζητούν από τον Μητσοτάκη να φύγει κακήν κακώς λες και είναι κανένας πραξικοπιματίας, για να αναλάβει άραγε ποιος; Όταν κατέθεταν την πρόταση μομφής, αναρωτήθηκαν άραγε τι θα συμβεί έτσι και περάσει (λέμε τώρα)», γράφει μεταξύ άλλων ο Καμπουράκης.
Καμπουράκης: Αναλυτικά το άρθρο για τον έναν και μοναδικό…
«Συγγνώμη, μέχρι προχθές δεν μας έλεγαν ότι η Ελλάδα είναι στη θέση του παρία της δημοκρατικής Ευρώπης επειδή τα μέσα ενημέρωσης είναι πλήρως ελεγχόμενα από την κυβέρνηση; Και μας κράδαιναν στα μούτρα την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που μας καταδίκασε ως ανελεύθερο καθεστώς; Και τώρα πως έγινε ξαφνικά και μια εφημερίδα που ανήκει μάλιστα σε ολιγάρχη να προσφέρει στο πιάτο της αντιπολίτευσης το δήθεν συγκλονιστικό υλικό που της επιτρέπει να συνασπιστεί για να ρίξει την κυβέρνηση; Κάτι δεν κολλάει εδώ.
Θα μου πείτε ότι αυτό που έχει σημασία είναι η ουσία του ζητήματος, όχι ποιος και γιατί το αποκάλυψε. Συμφωνούμε απολύτως. Πλην η ουσία δεν είναι μια συνομιλία που εμφανίστηκε λάθρα πριν έναν χρόνο στο youtube και δεν επηρέασε διόλου τις έρευνες καθώς οι ανακριτικές αρχές είχαν από την αρχή όλο το υλικό στα χέρια τους. Η ουσία όπως κατέληξε, είναι η ίδια η πρόταση μομφής από μια κατακερματισμένη και ανήμπορη αντιπολίτευση, που ενώ αδυνατεί να συγκροτηθεί πάνω στη βάση μιας πολιτικής πρότασης διακυβέρνησης, μετατρέπεται μια χαρά σε ενιαίο σώμα ως ουρά κάποιων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Κι η ακόμα πιο βαριά πολιτική ουσία, είναι ότι επιχειρείται η έξωση μιας κυβέρνησης που απολαμβάνει της λαϊκής εμπιστοσύνης σε τουλάχιστον διπλάσιο βαθμό απ’ αυτόν που απολαμβάνουν εκείνοι που την πολεμούν. Η ΝΔ αυτή τη στιγμή, ακόμα και στα κατώτερα της ξεπερνά αθροιστικά τα ποσοστά του Πασόκ και του Σύριζα μαζί. Και ζητούν από τον Μητσοτάκη να φύγει κακήν κακώς λες και είναι κανένας πραξικοπιματίας, για να αναλάβει άραγε ποιος; Όταν κατέθεταν την πρόταση μομφής, αναρωτήθηκαν άραγε τι θα συμβεί έτσι και περάσει (λέμε τώρα).
Καλά ο Κασσελάκης λέει μωρουδίστικα πράγματα, κάθεται στο στρατόπεδο του πυροβολικού και ονειρεύεται ότι θα βρεθεί ξάφνου στο Μέγαρο Μαξίμου, όπως βρέθηκε αλεξιπτωτιστής και στην Κουμουνδούρου. Ανήμπορος να κατανοήσει την πρόσφατη πολιτική μας ιστορία, ζητά παραίτηση Μητσοτάκη και εκλογές με διεθνείς παρατηρητές. Μιλάμε για παιδικές σάχλες, ούτε καν εφηβικές. Μια καλή ιδέα θα ήταν να φέρει τον Ντόναλντ Τραμπ να πιστοποιήσει τις εκλογές μας, αν είναι κανονικές ή όχι.
Βεβαίως, η κυβέρνηση δεν κινδυνεύει, έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και θα προχωρήσει. Απλώς από δω και πέρα θα δούμε πράματα και θάματα. Στόχος η με το ζόρι πολιτική αποσταθεροποίηση της χώρας. Σε κάποιους δεν αρέσει όπως μοιράζονται τα λεφτά, θέλουν μεγαλύτερο κομμάτι στην πίττα. Εντάξει, τα ‘χουμε ξαναζήσει. Σ’ αυτές τις πάγιες μάχες, μερικές φορές νίκησε η πολιτική τάξη κι άλλες φορές τα επιχειρηματικά συμφέροντα που θέλουν «αλλαγή». Θα δούμε αυτή τη φορά…»
από:https://www.koutipandoras.gr