Loading...

Κατηγορίες

Τρίτη 20 Ιούν 2023
A.E. ΠτΔ: «Ο Φράχτης είναι η Προστασία των Συνόρων της Χώρας μου»
Κλίκ για μεγέθυνση
















EUROKINISSI





20.06.2023, 09:57
 
 

Η Αυτής Εξοχότητα, η Πρόεδρος τη Δημοκρατίας, είπε αυτή τη φράση, μεταξύ άλλων, στην αυθόρμητη συνάντησή της στις 14 του μήνα, με αλληλέγγυους που την αποδοκίμασαν κατά την επίσκεψή της στις αποθήκες του λιμανιού της Καλαμάτας. Η επίσκεψη αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συμμετοχής της σε σύσκεψη στο Λιμεναρχείο της ίδιας πόλης, που αφορούσε στο τραγικό δυστύχημα όπου εκατοντάδες άνθρωποι είχαν έναν αγωνιώδη θάνατο, στα ανοικτά της Πύλου εντός της Εθνικής μας περιοχής ευθύνης έρευνας και διάσωσης. .Ένα ακόμα τραγικό γεγονός που διασύρει τη Χώρα μας διεθνώς.

Σημειώνεται ότι στις δύο του ίδιου μήνα συγκρούστηκαν δύο φορτηγά πλοία με ξένη σημαία, εννέα ναυτικά μίλια ανοικτά της Χίου, επίσης σε διεθνή ύδατα και στην περιοχή ευθύνης έρευνας και διάσωσης της Ελλάδας. Την ευθύνη αυτή της Χώρας μας, σε αντίθεση με την ενδεχομένως και στην καλύτερη περίπτωση «τυπική» αντιμετώπιση του δυστυχήματος στην Πύλο, η Ελληνική κυβέρνηση μέσω του Λιμενικού Σώματος, φρόντισε να την κάνει ευρέως, έως εκκωφαντικά, γνωστή με την ενεργοποίηση σημαντικού αριθμού διασωστικών και λοιπών μέσων. Σύμφωνα με την «Καθημερινή» στην Χίο έσπευσαν εφτά περιπολικά σκάφη του ελληνικού Λιμενικού, ένα πλοίο ανοικτής θαλάσσης, ένα πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού, ένα αεροσκάφος Canadair CL-215 της Πολεμικής Αεροπορίας, τρία ελικόπτερα SUPER PUMA της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς και παραπλέοντα πλοία.

Επίσης επειδή κρίθηκε ότι ο καπετάνιος και το πλήρωμα του ενός από τα πλοία, που είχε τουρκικό πλήρωμα, υπήρχε περίπτωση να μη συνεργαστεί με τις Ελληνικές Αρχές, αποφασίστηκε ο διασώστης του Λ.Σ. να μεταφερθεί στο πλοίο αυτό με ελικόπτερο Super Puma του Λιμενικού και να διαμηνύσει στον κυβερνήτη ότι βρίσκεται σε ελληνική περιοχή “Search and Rescue” και ότι εάν χρειαστεί βοήθεια θα την ζητήσει από τις ελληνικές αρχές.

Η όλη διαδικασία της Χίου βιντεοσκοπήθηκε από διάφορες κάμερες και κοινοποιήθηκε στα ΜΜΕ και στα κοινωνικά δίκτυα από το Λιμενικό Σώμα, σε αντίθεση πάλι με την περίπτωση της Πύλου όπου εικόνες προ της τραγωδίας έχουν δοθεί από την FRONTEX και την Ελληνο-Πακιστανική κοινότητα και, μετά από αυτή, από το ΓΕΕΘΑ ενώ από το Λιμενικό Σώμα, που διέθετε τα απαραίτητα μέσα και τις διαδικασίες προς τούτο, για κάποιον παράξενο λόγο εικόνες από το ναυάγιο, δεν έχουν κοινοποιηθεί ακόμα. Επίσης παρά τις πληροφορίες που, από τις 29 Μαΐου, σύμφωνα με τη ΜΚΟ Watch The Med – Alarmphone, είχαν κοινοποιηθεί προς τις αρμόδιες Αρχές και αφορούσαν λεπτομέρειες για την κατάσταση και τους επιβάτες του πλοίου/ φέρετρου , στο σημείο του ναυαγίου τελικά βρισκόταν ένα μόνο πλοιάριο επιτήρησης του Λιμενικού Σώματος, ενώ το ναυαγοσωστικό του «Αιγαίον Πέλαγος» που θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο στην εξέλιξη της κατάστασης, παρέμεινε ελλιμενισμένο στο Γύθειο.

Προφανώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη αξιολόγησε ως θετικότερο το αποτύπωμα που θα άφηνε στον εκλογικό της σχεδιασμό η εξάντληση των προσπαθειών των επιχειρησιακών φορέων στην περίπτωση της Χίου.

Επανερχόμενος στην αποδοκιμασία της Αυτής Εξοχότητας της ΠτΔ από τους αλληλέγγυους, αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι έγινε από εγκάθετους, στην περίπτωση που ήταν γνωστή η διαδρομή της στο λιμάνι της Καλαμάτας, (πληροφορία που τυγχάνει ιδιαίτερης προσοχής κατά τις μετακινήσεις υψηλά ιστάμενων προσώπων για σκοπούς ασφάλειας) και τα άτομα αυτά της είχαν στήσει «καρτέρι». Άσχετα όμως από το εάν αυτό ισχύει ή όχι, η φαινομένη αιτίαση που επικαλέστηκε η ίδια κατά τη συζήτηση μαζί τους, ότι δηλαδή η υπόψη αντίδρασή τους οφείλεται στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, άρα υποκρύπτει κομματικές επιδιώξεις, αποκαλύπτει ότι τους εξέλαβε ως τέτοιους.

Η θέση της αυτή προφανώς προκάλεσε και τη μάλλον συναισθηματικά φορτισμένη φράση της στον τίτλο του άρθρου με την συγκεκριμένη χρήση της κτητικής αντωνυμίας που επισημαίνει τον διαχωρισμό της από τα άτομα στα οποία απευθυνόταν, σε ότι αφορά στην πατριωτική τους αντίληψη.

Σε κάθε περίπτωση η ταπεινότητά μου θεωρεί ότι όταν ένας Πολιτειακός Άρχων όπως ο/η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποφασίζει να αντιπαρατεθεί εκτός πρωτοκόλλου με τον οποιονδήποτε τότε πρέπει να διαθέτει το σθένος και την υπομονή να τον αντιμετωπίσει μέχρι τέλους και όχι να χάνεται μέσα στο πέπλο και την σιγουριά, συνεργατών, υποστηρικτών ή και χειροκροτητών, την στιγμή μάλιστα που στην προκειμένη περίπτωση ο εμπλεκόμενος νεαρός και η νεαρή δεν φαίνονταν ιδιαίτερα απειλητικοί.

Στο σημείο αυτό ενθυμούμαι τον αξιομνημόνευτο και αποβιώσαντα πέρυσι πρώην ΠτΔ Χρήστο Σαρτζετάκη, ο οποίος σαν ανώτατος δικαστικός κέρδισε παγκόσμια καταξίωση όταν παρά τις πιέσεις των Καραμανλικών και των θιασωτών του παρασυντάγματος, επιτέλεσε με παραδειγματική γενναιότητα το έργο του στην υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη. Η χρήση του «πληθυντικού της μεγαλοπρέπειας» από τον πρώην Πρόεδρο είχε πολλές φορές τύχει ειρωνικών σχολίων εκλαμβανόμενος ως ένδειξη αλαζονείας. Πιθανόν, για τον ίδιο, αυτός ερχόταν σαν αποτέλεσμα της αντίληψής του, περί της ευθύνης που είχε αναλάβει ενώπιον του λαού ως εκπρόσωπός του και θεματοφύλακας των συνταγματικών δικαιωμάτων του, μετά την σχετική απόφαση της Βουλής των Ελλήνων. Στο πρόσωπό του θεωρούσε ότι εκφραζόταν ο λαός, εξ ου και ο πληθυντικός. Συναφώς θεωρώ όμως ότι κανένας από τους προκατόχους της νυν ΠτΔ αναφέροντας τη λέξη «Χώρα», θα χρησιμοποιούσε κτητική αντωνυμία σε πρώτο πρόσωπο. Πιθανόν σε αυτό να οδηγήθηκε από την αντίληψη που της δημιουργήθηκε από το προστατευμένο περιβάλλον που της έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εντός του οποίο αισθάνεται οικεία και στο οποίο λειτουργεί ομονοώντας.

Την αντίληψη αυτή περί του φράχτη είχε και ο τέως Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, καθώς και ο πρώην Υφυπουργός του και νυν Υπηρεσιακός Υπουργός Αλκιβιάδης Στεφανής, οι οποίοι είχαν προχωρήσει περαιτέρω.

Έτσι την περίοδο του πολυδιαφημιζόμενου «πολέμου στον Έβρο» τον Μάρτη του 2020, ο πρώτος κατά την επίσκεψή του εκεί , παρουσία του δεύτερου, σε ερώτηση που του είχε γίνει από τον δημοσιογράφο του ΒΒC Jonah Fisher σχετικά με το αν είναι συνήθης η διαδικασία της σύλληψης μεταναστών από μασκοφορεμένους και χωρίς διακριτικά ένστολους και επιβίβασής τους σε όχημα χωρίς πινακίδες, γεγονός που είχε καταγραφεί «on camera» από το BBC, απάντησε « Κατά την άποψή μου κανονική διαδικασία είναι όταν μια χώρα φυλάσσει και ασφαλίζει τα σύνορά της»

Ο δεύτερος την ίδια περίοδο στις ειδήσεις των 9 στην ΕΡΤ 1 και στην Αντριάνα Παρασκευοπούλου έλεγε με στόμφο «..στα νησιά του Αιγαίου, έχουμε αλλάξει την λογική που επιχειρούμε εκεί , η λογική μας είναι επιθετική επιτήρηση .... δείχνει την τελείως διαφορετική αλλαγή της νοοτροπίας μας. Δείξατε πριν από λίγο αποτροπές στον Έβρο, έχουμε αυτή τη στιγμή αποτροπές στον θαλάσσιο χώρο. Επιχειρούνε βάρκες να μας έλθουν με μετανάστες και εμείς τις σταματάμε και τις γυρίζουμε πίσω. Αυτό είναι μια τελείως διαφορετική μέρα που δείχνει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να τηρήσει τον σχεδιασμό της».

Η δήλωση αυτή του νυν Υπηρεσιακού Υπουργού που ήταν ο ορισμός του “push back”,όντως σηματοδοτούσε ιστορικά την επίσημη εφαρμογή μιας πρωτοεμφανιζόμενης «αποστειρωτικής» αντίληψης Ελληνικής Κυβέρνησης περί του μεταναστευτικού, στο πρότυπο της Ουγγαρίας. Βέβαια ό ίδιος το «τερμάτισε» με την φαιδρή και δυστυχώς δημόσια χρηματοδοτούμενη ιδέα του περί πλωτών φραγμάτων στο Αιγαίο, που τον έβγαλε εκτός κάδρου για ένα διάστημα, για να αντικατασταθεί προσωρινά από κάποιον άλλο ομονοούντα, τον Νίκο Χαρδαλιά.

Αντιγράφω από το άρθρο μου στις 16 Απρίλη του 2020 στην ΕΦΣΥΝ Όταν ο Κορoνοϊός συνάντησε την αύρα του Στεφανή | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr) «Η “αύρα” λοιπόν του Στεφανή, όπως αυτή εκφράζεται και από το Υφυπουργό πολιτικής προστασίας (Σ.Σ. Ν. Χαρδαλιά τότε), επιτρέπει την κατασκευή και την επιλογή του ενός από τους δύο πόλους ενός “μανιχαϊστικού διπόλου”, ασφάλειας ή ελευθερίας και τελικά την αυταρχικότητα των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους και την νομιμοποίηση της αντισυνταγματικής δράσης τους εναντίον “ανεύθυνων” ή “απείθαρχων” πολιτών, που αντιμετωπίζονται ως “εχθροί”».

Αυτή είναι η γενικότερη ιδεοληπτική αντίληψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη που η διαφορετικότητα χρησιμοποιείται υποκριτικά και καταχρηστικά ως διαφημιστικός τίτλος περισσότερο, παρά ως μηχανισμός ανάδρασης, στον σχεδιασμό της πολιτικής της.

Ο «απείθαρχος» πολίτης την εποχή του κορονοϊού ή του λιμανιού της Καλαμάτας, αποτελεί τον «εχθρό» της «Χώρας τους» και άσχετα από τα επιχειρήματά του, επισύρει ανάλογα με τον βαθμό της απόκλισης, από τις κυβερνητικές κατευθύνσεις, κατά σειρά τα αντανακλαστικά της αποσιώπησης, του ψόγου και τέλος της εξόντωσης.

Όσο για τον φράχτη της Χώρας μας, ίσως θα έπρεπε να εξετάσουμε τα αποτελέσματα παρόμοιων πρακτικών σε άλλες χώρες και σε δυσκολότερες καταστάσεις. Για παράδειγμα στο Αφγανιστάν υπήρχαν χιλιόμετρα με ισχυρότερες κατασκευές του ιδίου ύψους με αυτό το φράχτη του Έβρου από οπλισμένο σκυρόδεμα (T-walls). Ο ρόλος τους ήταν να προστατεύουν (πολλές φορές χωρίς επιτυχία), κρίσιμες υποδομές και στρατόπεδα από την επίθεση ζωσμένων με εκρηκτικά αντικαθεστωτικών στρατιωτών αυτοκτονίας που εκρήγνυνταν μπροστά από αυτές δημιουργώντας ρήγμα για να εισέλθουν άλλοι, επίσης ζωσμένοι με εκρηκτικά, με αποστολή να εκραγούν στους χώρους συνάθροισης ντόπιων στρατιωτών ή συμμάχων τους. Οι ίδιες αυτές κατασκευές που περιέκλειαν και το Διεθνές Αεροδρόμιο της Καμπούλ, δεν απότρεψαν το πολυάριθμο πλήθος των Αφγανών να εισέλθει στον χώρο του, μετά την επικράτηση των Ταλιμπάν το καλοκαίρι του 2021, όπου είδαμε και τις τραγικές σκηνές των ανθρώπων που έχαναν τη ζωή τους πέφτοντας από τα εν πτήσει αεροσκάφη στην προσπάθειά τους να εγκαταλείψουν την χώρα τους. Επίσης θα έπρεπε να ρωτήσουμε τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους εάν ο υψηλής τεχνολογίας φράχτης των πρώτων, έχει τις τελευταίες δεκαετίες, κατ’ οποιοδήποτε τρόπο αυξήσει την ασφάλεια της περιοχής.

Εν κατακλείδι το συμπέρασμα είναι ότι κανένας φράχτης, καμίας χώρας δεν θα είναι ποτέ ικανός να συγκρατήσει απελπισμένους ανθρώπους, όπως αυτούς που διασώθηκαν ή η ζωή τους είχε ένα αγωνιώδες τέλος στο ναυάγιο της Πύλου.

(*) Απόστρατος Υποπτέραρχος (Ι). Το 2010 ήταν Διοικητής στο διεθνές αεροδρόμιο της Καμπούλ στο Αφγανιστάν και πριν την αποστρατεία του από τον Μάρτη του 2016 μέχρι το καλοκαίρι του 2017 ήταν επικεφαλής στο διυπουργικό Κεντρικό Επιχειρησιακό Όργανο Μετανάστευσης.

πηγη: https://www.efsyn.gr

 
Copyright © 2011 - 2024 Στύξ - Ανεξάρτητη Πολιτισμική και Πολιτική Εφημερίδα της Βόρειας Πελοποννήσου