«Εφυγε ήσυχα από τη ζωή, σε ηλικία 89 ετών, την περασμένη Τρίτη...» διάβασα στη «Συντακτών» της Πέμπτης 15/6, για τον σημαντικό, «αντισυμβατικό» Αμερικανό συγγραφέα Κόρμακ Μακάρθι. Μυθιστορήματά του διέπρεψαν και ως κινηματογραφικές ταινίες. Ενα από αυτά, στα χέρια των αδελφών Κοέν, βραβεύτηκε και με Οσκαρ, 2008: «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους».

Δεν υπάρχουν συμπτώσεις· οι συμπτώσεις είναι ραντεβού… Δεν ξέρω αν αυτό το έχει πει ο Μπόρχες ή ο Κορτάσαρ... Ομως με αυτό τον τίτλο, του βιβλίου και του φιλμ, επέγραψε η «Συντακτών» της Πέμπτης το κύριο άρθρο για την τραγωδία του πνιγμού εκατοντάδων μεταναστών, ξημερώνοντας Τετάρτη, ανοιχτά της Πύλου, στα πιο βαθιά νερά της Μεσογείου...

Παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (φοβούμαι ότι τέτοιες ώρες ζούμε!), 13 Μαΐου 1939, 937 Εβραίοι της Γερμανίας, με έγκριση των ναζί, επιβιβάζονται στο αμερικανικό κρουαζιερόπλοιο «Σεν Λούις» με προορισμό την Αβάνα. Ο πρόεδρος της Κούβας ακυρώνει τις βίζες. Αποβιβάζονται μόνο 30 που διαθέτουν αμερικανικά διαβατήρια. Το πλοίο παραπλέει τις ακτές των ΗΠΑ παρακολουθούμενο από αμερικανικές ακταιωρούς. Οι ΗΠΑ δεν δέχονται τους άνευ έθνους πλέον επιβάτες. Προσπάθειες του ανθρωπιστή πλοιάρχου μένουν άκαρπες. Επιστολή προς τον πρόεδρο Ρούσβελτ, αναπάντητη.

Τέλος, μετά από βασανιστική αγωνία και άοκνες προσπάθειες του πλοιάρχου, Βρετανία, Βέλγιο, Γαλλία και Ολλανδία δέχονται τους... απάτριδες Εβραίους. Το «Σεν Λούις» καταπλέει στην Αμβέρσα στις 17 Ιουνίου (συμπίπτουν και οι ημερομηνίες με το αιγυπτιακό αλιευτικό της φρίκης!). Ομως η γερμανική κατάκτηση των τριών από τις τέσσερις χώρες υποδοχής οδήγησε στα κρεματόρια των στρατοπέδων θανάτου τους 254 από τους «διασωθέντες»! Ομοιότητες, γενικά...

ΥΓ.: Δεν είναι στο απυρόβλητο κάθε κριτικής η ΠτΔ. Αν αυτό πιστεύει, δεν την τιμά. Ο δε «κλοιός» των υποστηρικτών της δεν νομίζω ότι «καίγεται» για τον θεσμό. Θα δούμε τι θα κάνουν αν τύχει και διαφωνήσουν με την ΠτΔ!
19.06.2023, 16:00
πηγη: https://www.efsyn.gr