Πρώτη η Λιθουανία έσπευσε να ζητήσει μόνιμη στρατιωτική παρουσία της Γερμανίας στο έδαφός της. Προχθές ακολούθησε η Ρουμανία, η οποία αιφνιδίασε τον καγκελάριο Σολτς καθώς ο πρωθυπουργός της χώρας Τσιολάτσου έθεσε το θέμα ως επείγουσα προτεραιότητα στη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου.

Η αμηχανία του Σολτς ήταν έκδηλη για δύο λόγους:

Πρώτον, είναι φανερό ότι τη Λιθουανία και τη Ρουμανία θα ακολουθήσουν σύντομα η Φινλανδία, η Πολωνία, η Εσθονία και η Λετονία, μια πρόκληση η οποία σε ό,τι αφορά τις αμυντικές δαπάνες του Βερολίνου προβάλλει ως ασύμβατη με τη δημοσιονομική περιοριστική πολιτική.

Δεύτερον, η Γερμανία επί της ουσίας καλείται να στηρίξει με τις ένοπλες δυνάμεις της τη σημερινή πολιτική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία χωρίς δυνατότητα μελλοντικής διαφοροποίησης με μια μελλοντική Οστπολιτίκ.

Με δύο λόγια, την κλιμάκωση και την αποκλιμάκωση των σχέσεων της Δύσης με τη Ρωσία θα επιλέγουν για το ορατό μέλλον οι ΗΠΑ, με την Πολωνία και τη Ρουμανία να συμβάλλουν αποφασιστικά στη διαμόρφωση των ενδοατλαντικών ισορροπιών.

Από στρατηγικός σύμμαχος της Ρωσίας η Γερμανία, ενάμιση χρόνο μετά την εισβολή στην Ουκρανία, μεταλλάσσεται σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ με παρουσία στα σύνορα της πρώην ΕΣΣΔ.

Αν η Ρουμανία επιχειρήσει να ενσωματώσει την ομοεθνή Μολδαβία, η οποία στον μεσοπόλεμο ήταν επαρχία της με το όνομα Βεσαραβία, τότε η παρουσία γερμανικού στρατού στην χώρα θα λειτουργεί εκ των πραγμάτων ως αυτόματη πολιτική κάλυψη της εισόδου του Τσισινάου στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. από την πίσω πόρτα.

Παρόμοιο σκηνικό μπορεί να διαμορφωθεί στην περίπτωση κατά την οποία η Πολωνία κινηθεί να διασφαλίσει επιρροή στη Δυτική Ουκρανία, η οποία στον μεσοπόλεμο ήταν επαρχία της.

Ετσι, η προώθηση γερμανικών στρατευμάτων στη Λιθουανία και τη Ρουμανία χειραγωγεί εκ των πραγμάτων τα περιθώρια ελιγμών του Βερολίνου και ακόμη χειρότερα, μπορεί να λειτουργήσει σαν άτυπη προσυπογραφή της αναθεωρητικής ατζέντας του Βουκουρεστίου και της Βαρσοβίας.

Θα αποδεχτεί μοιρολατρικά την παραπάνω δυναμική εξελίξεων η Γερμανία ή θα αντιδράσει;

Μόνος τρόπος αντίδρασης θα ήταν η χειραφέτηση της Ε.Ε. στην Αμυνα και την Ασφάλεια, επιλογή που θα έδινε στη Γαλλία μια άτυπη ηγεμονική επικυριαρχία σαν και αυτήν που έχει επιβάλει η Γερμανία στην ευρωζώνη.

Το δίλημμα είναι άβολο, καθώς η Γερμανία καλείται να επιλέξει ανάμεσα στους δύο πιο στενούς συμμάχους των ΗΠΑ, την Πολωνία και τη Ρουμανία, από τη μια μεριά και τη Γαλλία από την άλλη.

πηγή:  https://www.efsyn.gr