Τα πολύχρωμα καραβάκια του Αιγαίου παρακαλούσε να την πάρουν μαζί της η Βίκυ Μοσχολιού πριν από πενήντα ένα χρόνια. Τα επιθυμούσε με πολλά χρώματα, άσπρα, κόκκινα, κίτρινα και μπλε. Για την τιμή του εισιτηρίου δεν μας έλεγε κάτι. Εξάλλου, τι να πρωτοπείς με μερικούς στίχους, σε ένα ερωτικό τραγούδι;
Στις μέρες του καλοκαιριού που διανύουμε τα καράβια πηγαινοέρχονται γεμάτα επιβάτες. Τουρίστες, Ελληνες και ξένοι, κάτοικοι του λεκανοπεδίου της Αττικής επιστρέφουν στα πατρογονικά σπίτια των νησιών τους. Καθαρίζονται οι αυλές, φροντίζονται οι κήποι, φυτεύονται λουλούδια, επισκευάζονται τα σπίτια. Ετσι, για δυο περίπου μήνες υπάρχει ζωή, κινητικότητα στα χωριά. Κάποιοι άλλοι επισκέπτες, ειδικά οι ξένοι, επιλέγουν απομακρυσμένες τοποθεσίες, μικρές παραλίες, παλιά σπίτια. Αγαπάνε τον τόπο που επισκέπτονται, γίνονται λάτρεις του, τον συστήνουν σε άλλους φίλους τους, τον φροντίζουν, μερικές φορές περισσότερο από τους ντόπιους.
Αχ! Μας αρέσει ο τόπος σας, το νησί σας είναι όμορφο και φτηνό, αλλά είναι ακριβά τα εισιτήρια και τα καράβια κάνουν πολλές ώρες το ταξίδι, μας λένε φίλοι του νησιού. Μυτιλήνη - Θεσσαλονίκη το ταχύπλοο καράβι κάνει περίπου οκτώ ώρες, η δε τιμή του εισιτηρίου είναι 77,70 ευρώ. Μήπως τόσο πρέπει να κοστίζει το αεροπορικό εισιτήριο; Το δε συμβατικό –ηλικιωμένο– πλοίο «Διαγόρας» πραγματοποιεί το δρομολόγιο σε δεκατρείς ώρες, όπως πριν από πενήντα χρόνια!
Τότε που υπήρχε η Ναυτιλιακή Εταιρεία Λέσβου, εταιρεία λαϊκής βάσης με μετόχους κατοίκους των νησιών της περιοχής. «Εδώ... είναι το ταξίδι», γράφει ένα συλλεκτικό, διαφημιστικό καπέλο της εταιρείας. Μια ναυτιλιακή εταιρεία που εξυπηρετούσε τους κατοίκους των νησιών του Βορείου Αιγαίου, τους φοιτητές, τους επισκέπτες. Εδινε δουλειά σε ντόπιους, λειτουργούσε εν μέρει με συνεταιριστικά στοιχεία. Δυστυχώς κάποιο πρωί η εταιρεία έπαψε να λειτουργεί, πουλήθηκαν τα πλοία της, τα τελευταία οδηγήθηκαν για διάλυση τώρα τελευταία. Σήμερα, στις μέρες μας που χρειάζονται οι εταιρείες λαϊκής βάσης, οι συνεταιριστικές οργανώσεις, αυτή δεν υπάρχει. Ετσι, επικρατεί μονοπωλιακή κατάσταση στη μεταφορά ανθρώπων, οχημάτων και αγαθών, τόσο στις θαλάσσιες όσο και στις αεροπορικές συγκοινωνίες.
Αν επισκεφτείς τα μπαρ των καραβιών και δεις τις τιμές, νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε πολυτελές μπαρ και μπιστρό κάποιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Εκτός από 3-4 διατιμημένα είδη, τα άλλα είναι «φωτιά». Πάνω από πέντε ευρώ στοιχίζουν όλοι οι καφέδες και τα διάφορα είδη κολατσιού, τυρόπιτες, σπανακόπιτες, σάντουιτς και λοιπά. Το ίδιο συμβαίνει και στα αεροδρόμια.
Ακούσαμε τον υπουργό Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτη να αναφέρεται για μειώσεις στις τιμές των εισιτηρίων. Μετά διαπιστώσαμε ότι, αν αυτές γίνουν, αφορούν μικρές ομάδες ταξιδιωτών: οικογένειες με αυτοκίνητο, τρίτεκνες οικογένειες, ταξίδια με επιστροφή κ.ά. Προσπερνάτε το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ταξιδιωτών έχει εκδώσει τα εισιτήριά του κι ο Ιούλιος τελείωσε. Οπως και να ’ναι, καλό ταξίδι.
*Συγγραφέας, διδάκτορας Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας
πηγή: https://www.efsyn.gr